لطفاً شماره موبایل خود را وارد کنید:
اینستاگرام ما
ثبت آگهی
واتس آپ
ورود
منو
خانه
«محله» فقط در و دیوار و کوچه و خانه و میدان و ساختمان نیست. محله با آدمهایش معنا پیدا می کند حیات می،گیرد آباد می،شود و میبالد چنان که اهالی اش هم از آن «هویت» می بایند. محله و اهلش در امتداد هم و آبروی هم اند. محله دفعتاً و ناگهانی احداث نمی شود. مثل مناطق نوساز شهر نیست که مانند قارچ سر از زمین بیرون بیاورد محله تاریخ دارد، ماجرا دارد قصه و روایت دارد محله آینه ی زندگی است؛ خود زندگی است همان که سهراب سپهری درباره اش سرود: زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود جهان بینی،ها ،آرزوها دغدغه ها، همسایگیها هم اندیشی ها هم دلیها هم بستگیها و همیاری ها در محله شکل می گیرد. قسمت غم انگیز ماجرا این جاست که روز به روز در جو و جیر مدرن محله ها از اهالی اصیلش خالی و خالی تر شده اند؛ برو بیای خود را از دست داده اند؛ از رونق افتاده اند و دیگر حال و هوای گذشته شان را ندارند. بسیاری از اهل محل خانه و کوچه و در و همسایه شان را گذاشته اند و رفته اند یا رفته اند در مناطق نوساز ساکن شدند یا به کل رخت از دنیا بر بسته اند و چشم از جهان فرو بسته اند...
حمیدرضا امیری سردبیر